مدتهاست که موضوع حفظ حریم خصوصی افراد حساسیت برانگیز بوده است اما شاید تا پیش از طرح شکایت مکث موزلی، رییس سابق فدراسیون جهانی اتومبیلرانی در دادگاه که در سال 2008 میلادی اتفاق افتاد، کمتر این موضوع در دادگاه مطرح شده بود. آقای موزلی از روزنامه اخبار جهان، چاپ لندن به دلیل چاپ عکس رنگی که او را در یک رابطه جنسی گروهی نشان می داد، رسماً به دادگاه شکایت کرد و در شکایت نامه خود گفته بود که انتشار این تصویر مصداق برهم زدن حریم خصوصی او بوده است و البته در نهایت هم دادگاه به نفع او حکم داد. آقای موزلی برای خصوصی ماندن حریم زندگی شخصی خود مجبور شد اقدامات قانونی زیادی انجام دهد.

البته بی توجهی به حفظ اطلاعات زندگی خصوصی افراد تنها محدود به فضای اینترنت نمی شود.

با وجود بحث های فراوان در مورد اینکه آیا دستگاه های جستجو و بازرسی بدنی در فرودگاه ها و دوربین های مداربسته مصداق نقض حریم اند یا خیر؟ باید گفت تصمیم های اخیر در مورد حفظ بیشتر امنیت به بحث هایی در مورد زندگی خصوصی افراد دامن زده است. اما واقعیت این است که اگر امنیت به خطر بیفتد کل جامعه به خطر خواهد افتاد.

حفاظت از حریم خصوصی کودکان امری حیاتی است وچنین حریمی در اینترنت با درجه آسیب پذیری بالایی روبه رو است. هیچ فردی، مگر با کسب اجازه از اولیاء و سرپرست کودکان، حق سرکشی به اطلاعات شخصی آنان را ندارد. چنین اطلاعاتی در برگیرنده نام، سن ، تاریخ تولد،‌نام مدرسه، اطلاعات خانوادگی ، اطلاعاتی در خصوص دوستان، اماکن مورد علاقه ، علائق و سرگرمی های کودکانه است. افشا ساختن و عملی نمودن چنین اطلاعاتی در اینترنت ، کودک را در معرض تهدیدات حاد قرار خواهد داد.

حق بر حریم خصوصی که از آن به «حق خلوت» نیز تعبیر شده است یکی از حقوق مطرح در اسناد بین المللی و حقوق داخلی کشورها است. کودک به عنوان فرد انسان نیز مشمول حمایت های قانونی در حفظ حقوق و از جمله حق بر خلوت است . از سوی دیگر تکلیف والدین و سرپرستان قانونی کودک بر ایجاد زمینه های رشد و تربیت او،‌ مستلزم دارا بودن حق نظارت و کنترل بر رفتار کودک است که ظاهراً منحل حق حریم خصوصی کودک می باشد. با طرح بحث حریم خصوصی،‌تعارض این حق  با تکلیف والدین به تربیت کودک و راهکارهای اسناد بین‌المللی و قوانین داخلی در رفع این تعارض باید مورد بررسی قرار گیرد.

بیشتر ما حریم هر چیزی را محترم می دانیم مگر حریم خصوصی بچه هایمان را. وقتی در خانه همسایه مان باز است وقتی مسافر کناردستی مان کیفش را باز می کند، وقتی کسی مشغول نوشتن پیامک با تلفن همراهش است و ... از اینکه چشم و گوش تیز کنیم و سر از کار و حرف هایشان در بیاوریم حتی اگر خیلی کنجکاو شده باشیم، از این کار ابا می کنیم. اما وقتی طرف مقابلمان فرزندمان می شود، مرزها را ندیده می گیریم و نسبت به وجود حریمی امن برای آنها بی تفاوت می شویم. ولی این حق همه آدم هاست حتی اگر خیلی کوچک و مجبور به اطاعت از ما باشند.